In plus: potencjał demograficzny
In plus: potencjał demograficzny
Radom jest czternastym co do wielkości miastem Polski; w końcu roku 2010 w mieście zameldowanych było 223.465 osób. W roku 2004 Radom awansował w tej klasyfikacji o jedno miejsce – wyprzedzając Sosnowiec.
Źródło: BDL GUS
W przypadku dużych miast polskich w ostatniej dekadzie ogólną tendencją był ubytek ludności. W latach 1995-2010 Radom stracił 4,0% mieszkańców, plasując się w środkowej części stawki wśród 23 miast liczących powyżej 150 tysięcy mieszkańców, tuż za Poznaniem (-3,9%). Nieco większy ubytek zanotowały Kielce (-4,3%). Znacznie szybciej wyludniały się Częstochowa (-7,8%) i Sosnowiec (-11,7%). Pozytywne wyniki osiągnęły natomiast Olsztyn (5,6), Rzeszów (12,0) i Toruń (1,2).
O ile zmiany liczby ludności stawiają Radom w położeniu przeciętnym, nawiązując do tendencji krajowych, sytuacja przedstawia się lepiej pod względem trendów rozwojowych. W latach 2002-2010 wartość przyrostu naturalnego dla Radomia nie ulegała większym zmianom, osiągając najwyższą wartość (1,1‰) w roku 2008, zaś minimum (0,4‰) w roku 2003. Biorąc pod uwagę średnią roczną dla lat 2002-2010 spośród 23 miast powyżej 150 tysięcy mieszkańców tylko 9 notuje dodatni przyrost naturalny. Radom zajmuje w tej klasyfikacji 5. miejsce – przy wartości 0,7‰. Niższy przyrost (0,1‰) zanotowały Kielce. Częstochowę i Sosnowiec cechował ubytek naturalny ludności (-2,5‰; -3,0‰).
Źródło: Opracowanie własne na podstawie BDL GUS
Utrzymanie stosunkowo wysokiego wskaźnika przyrostu naturalnego w najbliższej przyszłości jest prawdopodobne zważywszy na częstość zawierania związków małżeńskich. W latach 2002-2010 w Radomiu zawierano średnio rocznie 6,1 małżeństwa na 1000 mieszkańców. Jest to najwyższy wynik wśród 23 miast stupięćdziesięciotysięcznych.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie BDL GUS
Równie dobrze na tle kraju przedstawia się struktura wieku ludności Radomia. Wśród stawki 23 największych miast polskich Radom posiada najwyższy odsetek ludności w wieku przedprodukcyjnym – 18%.
Źródło: BDL GUS
Mniej korzystnie kształtuje się sprawa migracji. Ubytek migracyjny ludności dotyczy niemalże wszystkich dużych miast w Polsce. W roku 2010 saldo migracji dla gminy Radom wyniosło -1011 osób. W odniesieniu do liczby mieszkańców oznacza to wynik -4,5‰. Średnie roczne saldo migracji w latach 2002-2010 wyniosło -4,4‰. Daje to Radomiowi 19. miejsce wśród 23 miast stupięćdziesięciotysięcznych. Wyżej od Radomia plasują się między innymi Częstochowa (-3,3‰) i Toruń (-4,1‰), poniżej zaś – Sosnowiec (-4,5‰) i Kielce (-5,3‰), zajmujące przedostatnią pozycję.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie BDL GUS
Największy problem polega na tym, iż odpływy migracyjne z Radomia dotyczą przede wszystkim osób młodych, kształcących się bądź już wykształconych – najbardziej twórczej warstwy społeczeństwa. Ucieczka kapitału ludzkiego jawi się jako podstawowa bariera rozwoju Radomia i regionu.
