Władysław Zambrzycki
Władysław Zambrzycki - ur. 14 listopada 1891 w Radomiu, zm. 28 kwietnia 1962 w Warszawie; polski pisarz i dziennikarz. Studiował w Belgii, co znalazło odbicie w powieściach „Mgła nad Skaldą” i „Kaskada Franchimont”. W Warszawie pracował jako dziennikarz, w okresie międzywojennym był sprawozdawcą sądowym.
Napisał na podstawie tych doświadczeń humoreski wydane jako zbiór „Większa z kropelkami” (1929). Był więc niejako poprzednikiem Stefana Wiecheckiego. Największą popularność zyskał jednak jako pisarz, autor powieści „Nasza Pani Radosna” (1931), która opisuje przygody głównych bohaterów przeniesionych w cudowny sposób do Pompei.
Po wojnie był dziennikarzem Ekspresu Wieczornego. Wydał kilka powieści: wspomnianą „Mgłę nad Skaldą” (1947, której nową wersją jest „Kaskada Franchimont” z 1962), a także powieść historyczną z okresu Księstwa Warszawskiego „Pamiętnik Filipka” (1956) oraz „Kwaterę bożych pomyleńców” (1959), w której pogoda i humor uwypuklają tragizm powstania warszawskiego.
Napisana w połowie lat 50. powieść „W oficynie Elerta”, dotykająca stosunków Rzeczypospolitej z Moskwą w XVII w. a inspirowana szkicem Ludwika Kubali „Poselstwo Puszkina w Polsce” (ze względów cenzuralnych niewydana za życia autora), pozostawała w maszynopisie aż do 2007 roku, kiedy to ukazała się nakładem wydawnictwa Antykwariat Książek www.cytat.pl.
Źródło tekstu: Wikipedia, Wolna encyklopedia