Jan Kochanowski

Jan Kochanowski (1530 – 1584) - wielki poeta polskiego renesansu. Urodził się w Sycynie koło Zwolenia. Studiował w Akademii Krakowskiej. Potem wiele podróżował. Przebywał we Włoszech, Niemczech i Francji. Studiował w Królewcu i na Wydziale Artium najwybitniejszego uniwersytetu ówczesnej Europy, w Padwie.

Po piętnastoletnim okresie studiów powrócił Kochanowski do kraju i rozpoczął karierę na magnackich dworach, przebywał też w otoczeniu króla Zygmunta Augusta – z tytułem sekretarza królewskiego. Zniechęcony do służby administracyjno-dworskiej osiadł na stałe w odziedziczonym majątku w Czarnolesie, oddając się gospodarowaniu, życiu rodzinnemu i twórczości poetyckiej. Tam powstały najwspanialsze utwory poety: sielski cykl liryczny „Pieśń Świętojańska o Sobótce” i tragiczne „Treny”, napisane po śmierci ukochanej córki Urszuli. Opublikowana i wystawiona została „Odprawa posłów greckich” oraz genialne tłumaczenie „Psałterze dawidowego”.

Tuż przed śmiercią poety ukazały się „Fraszki”. Drobne, dowcipne utwory – pisane wcześniej i wydane we wspomnianym zbiorze – są, obok obowiązkowych lektur szkolnych, chyba najbardziej znane i lubiane przez współczesnych.

Źródło tekstu: „Radomskie wędrówki regionalne. Wydarzenia, ludzie, zabytki, dziedzictwo kulturowe, przyroda” pod red. Janusza Pulnara, Radom 2000